Ο Αγρότης, ο δασάρχης, το δένδρο που καλλιεργήσαμε και το δάσος που δεν βλέπουμε

Ο ΑΓΡΟΤΗΣ, Ο ΔΑΣΑΡΧΗΣ, ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΑΜΕ
ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ

Κάποτε ο Δασάρχης ήταν ο συμπαραστάτης του αγροτικού πληθυσμού και ο κύριος εκφραστής της κρατικής βούλησης να ενισχυθεί η πρωτογενής παραγωγή και αντίστοιχα η οικονομική ευχέρεια των αγροτών στην χώρα και ιδιαίτερα αυτών στις αγροτικές περιοχές που έχουν δίπλα τους δασικά οικοσυστήματα.

Τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και σταθεροποίησης εδαφών (υδρονομικά έργα), οι άδειες καλλιέργειας και συγκομιδής δασικών δένδρων (καστανιές, καρυδιές, κρανιές κ.α.), οι άδειες υλοτομιών και εμπορίας ξυλείας, κάρβουνου και ασβέστη, αποτελούσαν ενδεικτικά μερικές από τις συνεισφορές της Δασικής Υπηρεσίας, στην βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των παραδασόβιων αγροτικών πληθυσμών στην χώρα, που άκμαζε σταδιακά στην ύπαιθρο, 100 σχεδόν χρόνια μετά τον απελευθερωτικό πόλεμο.

Ύστερα ήρθε ο τελευταίος μεγάλος πόλεμος, η κατοχή και ο καταστρεπτικός αδελφοκτόνος εμφύλιος με τα γνωστά αποτελέσματα, όταν το τότε κράτος αποφάσισε ότι ο πληθυσμός της υπαίθρου έπρεπε να ελεγχθεί πολιτικά και επειδή δεν είχε τις υποδομές να το πράξει αυτό στην ύπαιθρο χώρα -με τις γνωστές ιδιομορφίες της γεωμορφολογίας της χώρας και τις τότε ελλιπείς συγκοινωνιακές υποδομές.

Έτσι καταλήξαμε μέσω της αστυφιλίας -και της μετανάστευσης-, να αδειάσει από ενεργό πληθυσμό η ύπαιθρος, αφού οι υποδομές της δευτερογενούς και τριτογενούς παραγωγής, αναπτύχθηκαν δίπλα στις μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα στις σημερινές μεγαλουπόλεις της χώρας και ιδίως στην πρωτεύουσα.

Με το πέρασμα των χρόνων τα χωράφια στα χωριά εγκαταλείφθηκαν και η φύση -που ενεργεί μόνιμα εναντίον της παρεμβατικής προσπάθειας του ανθρώπου- αναπλήρωσε το κενό, εισβάλλοντας στα ακαλλιέργητα χωράφια, μετατρέποντας τα σε δάση και αποδίδοντας τα στην αποκλειστική χρήση της πανίδας τους.

Με την σταδιακή βελτίωση των συγκοινωνιακών υποδομών στην χώρα, έγινε δυνατή και η μηχανοποίηση της αγροτικής καλλιέργειας, που απογειώθηκε με την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ και την εισροή των Κοινοτικών Ενισχύσεων.

Από τότε σταδιακά οι αγρότες διεκδίκησαν από την φύση, τις αγροτικές εκτάσεις που αυτή είχε καταλάβει χωρίς ευθύνη των ιδίων. Έτσι άρχισαν οι εκχερσώσεις και οι καλλιέργειες ή επανακαλλιέργειες, δασών και δασωμένων παλιών αγρών, που ήταν κατάλληλα για καλλιέργεια και τα οποία εν καιρώ εντάχθηκαν πλήρως στο σύστημα αγροτικών ενισχύσεων, με την υποστήριξη των αρμόδιων αγροτικών υπηρεσιών και την βούληση της πολιτείας.

Έλα όμως που η διαρκώς αποσπασματική νομοθέτηση και η χωρίς λειτουργική διασύνδεση παρέμβαση των κρατικών υπηρεσιών στην αγροτική οικονομία, οδήγησε τον τέως συμπαραστάτη Δασάρχη, σε μετατροπή του σε διώκτη των αγροτών, να τους οδηγά στα δικαστήρια, αποβάλλοντας τους από αγρούς που καλλιεργούνταν για δεκαετίες χωρίς πρόβλημα, επιβάλλοντας τους εξοντωτικά πρόστιμα και τελικά στερώντας από την αγροτική οικονομία εκτάσεις με δυναμικές καλλιέργειες ή καθιστώντας αυτούς παράνομους καλλιεργητές, θέτοντας τους στην ομηρία παραβατικών υπαλλήλων και στην εθελοδουλία πολιτικών πατρώνων.

Ευτυχώς όμως με την -με επιβολή των κανόνων της Ε.Ε.- θέσπιση της σύνταξης των Δασικών Χαρτών, έγινε το σημαντικότερο βήμα να τελειώσει η αυθαίρετη -αφού γινόταν κυρίως κατά προσωπική εκτίμηση και με βάση την όποτε διαπιστωθείσα δυσμενέστερη κατάσταση των χαρακτηριζόμενων εκτάσεων- παρέμβαση των Δασικών Υπαλλήλων.

Με την ολοκλήρωση του πρώτου σταδίου ανάρτησης Δασικών χαρτών, διαπιστώθηκε το μέγεθος του προβλήματος των καλλιεργούμενων επί εκχερσωμένων δασών αγροτικών εκτάσεων. Βρεθήκαμε στην χώρα με το πρόβλημα χιλιάδων στρεμμάτων καλλιεργούμενων αγρών, που χαρακτηρίστηκαν ως εκχερσωμένοι στους Δασικού Χάρτες και ήταν ταυτόχρονα επιδοτούμενοι με κοινοτικές ενισχύσεις.

Όμως με την θέσπιση των νομοθετημένων και πρόσφατα επικαιροποιημένων και διασαφηνισμένων λειτουργικά διατάξεων της δασικής Νομοθεσίας, η πολιτεία έστερξε υποστηρικτικά στους αγρότες της χώρας, εκχωρώντας σ’ αυτούς το προνόμιο να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ την καλλιεργούμενη και επιδοτούμενη, εκχερσωμένη  οποτεδήποτε μετά το 1945 αγροτική έκταση, έναντι ευτελούς τιμήματος και μάλιστα σε ικανές δόσεις -διορθώνοντας τις αρχικές δαπανηρότατες προβλέψεις των άρθρων 47 και 47Β του νόμου 998/1979, αφαιρώντας ταυτόχρονα και τις παρεμβατικές ιδιότητες του Δασάρχη και επανακαθορίζοντας τις αρμοδιότητες του στον αρχικό ρόλο του συμπαραστάτη του αγροτικού πληθυσμού, στην προστασία, στην ανάδειξη και οικονομική αξιοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος.

Εδώ πλέον υπεισέρχεται η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ κάθε ευνοούμενου από τις διατάξεις αγρότη, ΝΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣΕΙ την αναγνωρισμένη ως ΕΚΧΕΡΣΩΜΕΝΗ στους δασικού χάρτες έκταση του, ώστε να μην αντιμετωπίσει τα προβλήματα που θα προκύψουν, αν επικρατήσει η λανθασμένη άποψη ότι η πολιτεία αμφισβητεί την κυριότητα επί των αγρών τους, για τους οποίους μάλιστα οι πιο πολλοί διαθέτουν και σχετικούς τίτλους ιδιοκτησίας. Στην περίπτωση αυτή και δεδομένης της ορθά επιβληθείσας Συνταγματικής προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, αμφισβητώντας ο Αγρότης την Δασική Νομοθεσία και  μη χρησιμοποιώντας τα θεσμοθετημένα εργαλεία νομιμοποίησης της καλλιέργειας του, βλέπει μόνο το ¨δένδρο¨ και χάνει το ¨δάσος¨ επειδή:

– Με το τέλος της ανάρτησης των Δασικών Χαρτών στην χώρα και την οριστικοποίηση αυτών και για όσους δεν προβούν στην ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΧΕΡΣΩΜΕΝΩΝ ΑΓΡΩΝ :

1. ο Δασάρχης οφείλει:

α. Να κηρύξει αναδασωτέες τις εκχερσωμένες αγροτικές εκτάσεις,

β. Να εκδώσει Πρωτόκολλα Διοικητικής Αποβολής γι’ αυτές,

γ. Να εκδώσει μηνύσεις ενώπιον του αρμόδιου Εισαγγελέα και

δ. Να επιβάλλει τα σχετικά ποινικά και Διοικητικά πρόστιμα, τα οποία ανέρχονται σε μέσο ύψος 1.000€ στο στρέμμα και στις εκχερσώσεις και καλλιέργειες σε αναδασωτέες εκτάσεις, ανέρχονται σε 20.000€ στο στρέμμα κατ’ ελάχιστο.

Στα παραπάνω ποσά κάθε μηνυόμενος πρέπει να υπολογίσει και τα Δικαστικά έξοδα που θα ακολουθήσουν τις παραπάνω διοικητικές ενέργειες.

2: Η πολιτεία οφείλει κατ’ επιταγή των κανονισμών της Ε.Ε.:

α. Να διαγραφεί η αντίστοιχη έκταση από τις δηλώσεις ΟΣΔΕ,

β. Να διακόψει τις ενισχύσεις που χορηγούνται για την αντίστοιχη έκταση από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και

γ. Πιθανώς να ζητήσει την έντοκη επιστροφή ως αχρεωστήτως καταβληθέντων, των ποσών των ενισχύσεων.

Επειδή η πολιτεία και οι αντιπρόσωποι των πολιτών, αναγνώρισαν τις ανάγκες των θιγόμενων αγροτών και θέσπισαν τα αντίστοιχα νομοθετικά εργαλεία για την διασφάλιση των δικαιωμάτων τους.

Επειδή παρατηρήθηκε στις περιοχές των μέχρι σήμερα αναρτηθέντων δασικών χαρτών, για σημαντικό αριθμό εκχερσωμένων προ του 2007 αγρών (ΔΑ στον δασικό χάρτη), δεν ασκήθηκε από τους κατόχους τους το ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΞΑΓΟΡΑΣ τους, αυτοί κινδυνεύουν άμεσα να υποστούν όλες τις προαναφερόμενες επιπτώσεις και να εξοντωθούν οικονομικά.

Γι’ αυτό προτρέπουμε τους αγρότες να μην σκέπτονται στενόμυαλα και ¨καφενειακά¨ και να μην θεωρήσουν ότι δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις. Ας κάνουν τον Δασάρχη συνεργάτη και όχι διώκτη τους, ας κάνουν την Πολιτεία μας εύνομη επικράτεια και όχι περιθωριακή περιοχή της Ευρώπης.

ΑΓΡΟΤΕΣ

ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΤΕ ΚΟΝΤΟΦΘΑΛΜΑ

ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΑΣ

ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΑΣ

ΕΞΑΣΚΕΙΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣ ΤΩΝ ΕΚΧΕΡΣΩΜΕΝΩΝ ΑΓΡΩΝ